Herder zijn gaat, denk ik, over het zorg hebben voor elkaar, het luisteren naar ieders getuigenis in geloof maar ook over het dienstbaar leiding geven. Vaak wordt het herderschap van Jezus, zoals in een glas en loodraam in een van de kerken van mijn oude parochie, verbeeld door een verloren schaap op zijn schouders. Een teder beeld dat niets weg heeft strengheid of slaafsheid maar van een vitale en luisterende relatie tussen de Heer en zijn gemeenschap. Het verloren schaap voelt zich thuis op de schouders van de Goede Herder. Dat komt op de eerste plaats omdat beiden elkaar kennen. In de woorden van de apostel Johannes betekent dit liefhebben van hart tot hart. Dat kan ook niet anders als je ziet als deze aanligt bij het Laatste Avondmaal aan Jezus’ hart. Ze zijn simpel gezegd niet alleen Heer en leerling, maar ook ‘boezemvrienden’. Johannes voelt zich op zijn gemak bij Hem, hij weet zich gehoord. Het overkomt mij vaker in een willekeurige kerk waarin ik op intens diepe en geestelijke wijze Jezus ontmoet zoals in de Maria Geboortekerk in Nijmegen waarin een serene sfeer hangt. Het gebeurt evenzeer in de prachtige natuur rondom Nijmegen. Ik voel mij geliefd, ja geroepen door God…
- de Handelingen van de Apostelen (2, 14a.36-41) roept de apostel Petrus op Pinksteren tot het geloof in Jezus Christus;
- in zijn 1e brief (2, 20b-25) spreekt dezelfde Petrus over de roeping om Christus in geloof te volgen;
- het evangelie volgens Johannes (10, 1-10) gaat over Jezus als de Goede Herder.
Het is de vroege ochtend van Pinksteren. De Heilige Geest is net uitgestort over Maria en de apostelen en zij weten zich op een bijzondere wijze aangeraakt en gehoord. De inwoners van Jeruzalem en anderen zijn op een andere wijze verwonderd. Zij hebben de uitstorting van de Heilige Geest dan wel niet gevoeld maar wel bemerkt. Het is vergelijkbaar met de verschijning van Jezus aan Saulus, de latere apostel Paulus, op de weg naar Damascus waarbij zijn begeleiders Jezus niet zien maar wel zijn stem horen.
De apostel Petrus neemt als eerste het ‘herderschap’ in naam van de Heer op zich door een vurige getuigenis over de gekruisigde én verrezen Jezus van Nazareth. Hij doet dit in het bijzijn van de overige elf apostelen inclusief de pas verkozen Matthias. Jezus is door de Vader, de God van Israël, niet alleen verheven tot Heer maar ook tot Christus ofwel de gezalfde van God. De Mensenzoon zoals Hij zich vaak genoemd heeft en waarover de profeet Daniël spreekt, is niet alleen de Zoon van God die mens geworden is, maar ook de beloofde Redder van Israël. Dit raakt allen diep. Hun reactie is kort en bondig: ‘Wat moeten wij doen?’ Petrus luistert op een dieper niveau naar hun vraag. Hij antwoordt, mede namens de andere apostelen met de goede raad: je omkeren naar God en je laten dopen in de naam van Jezus Christus. Was het doopsel van Johannes slechts een voorbereiding op, nu is het een totaal willen toebehoren aan God. Maar het vraagt wel om een andere gezindheid. Het oude dient te worden achtergelaten om een nieuwe mens, een christen te worden. Velen weten zich gehoord, geroepen en gaan overstag…
Petrus en de zijnen handelen in naam van en zoals de Goede Herder, die Jezus is. Deze heeft hiervoor geduldig zijn lijden en sterven verdragen en verder gedragen. Hij is de door Jesaja aangekondigde ‘lijdende dienaar’, maar eveneens de eerste uit de dood verrezen mens waarover koning David reeds sprak. Jezus heeft een voorbeeld gesteld, een nieuwe mens naar Gods bedoelingen. Een vrije mens, geen slaaf maar een geroepene staande in een open en vitale relatie met God door zijn zoon Jezus. En een vriendschap die zich louter kenmerkt door mystieke en broederlijke liefde zoals die tussen Jezus en de apostel Johannes…
Tot slot het Evangelie of de Blijde boodschap. In het Oude Testament, de ‘geschiedenis’ van God met het Joodse volk, is Gods naam naast die van de God van de drie Aartsvaders Abraham, Isaak en Jakob, ‘Ik ben’. God is eeuwig en onveranderlijk. Vandaag gebruikt Jezus deze Naam in relatie tot zijn identiteit. Hij zegt: ‘Ik ben de Goede Herder’ en ‘Ik ben de deur’. Er zijn in het totaal zeven van deze uitspraken…
Jezus roept de mensen van zijn tijd maar ook van de onze op om zich rondom Hem te verzamelen en om aan zijn roepstem gehoor te geven. Iedereen is welkom want Hij is een herder met een hoofdletter die geeft om en liefde heeft voor ieder van zijn schapen. Hij wenst een vitale en luisterende relatie op te bouwen. Hij is ‘de deur’ door wie allen in geloof zich begeven op de weg naar en binnen gaan in zijn hemels thuis. Hij kent ons, dat is Hij heeft ons lief en weet wat ons bezighoudt. Wij herkennen zijn stem omdat wij ons gehoord weten en de liefde is wederzijds. Wij zijn zoiets als ‘Gods rijkdom’ zoals de doopnaam van een volwassen jongeman die ik recent mocht opnemen in de wereldwijde Kerk. Jezus is ons kompas, ‘Ik ben het licht van de wereld’, maar ook het voedsel voor onder-weg, ‘Ik ben het brood van het leven’…
Toen Jezus mij jaren geleden riep tot het priesterschap gebruikte Hij de woorden tot de apostel Petrus gesproken: ‘Heb je Mij meer lief dan al de anderen hier?’ En ik kon, en nog steeds, in vrijheid antwoorden met zijn woorden: ‘Mijn spijs is het de wil te doen van Hem die Mij gezonden heeft’. Zij stonden op de voorkant van de uitnodiging voor mijn priesterwijding. Het is echter niet altijd gelukt in de tijd dat ik uw herder mocht zijn. Maar met de woorden van zijn moeder Maria ‘Doe maar wat Hij u zeggen zal’ ben en zal ik het blijven proberen…AMEN
Overwegingen van achter ons liggende zondagen klik hier
