Gerard Remmers
Geboren 22-11-1949
Overleden 20-2-2023
Gerard Remmers is zo’n 15 jaar pastoor van de Emmausparochie geweest. Al voor die tijd was hij pastor in de Emmausparochie en daarvoor pastoor in Breda. Zijn studie theologie heeft hij in Tilburg gedaan. Dat was zijn tweede studie: Gerard heeft eerst sociale geografie gestudeerd. Na de voltooiing daarvan is hij ingetreden bij de kapucijnen en heeft hij zijn noviciaat in Amsterdam gedaan.
Na korte tijd pastoor geweest te zijn in Breda is hij naar Nijmegen getrokken en heeft vele jaren in de communiteit aan de Tollensstraat gewoond. Al die tijd is hij als pastor actief geweest in de Emmausparochie. Hij heeft heel wat ontwikkelingen van dichtbij meegemaakt: in de tachtiger jaren van de vorige eeuw is er heftig gediscussieerd welke kerken er dicht zouden moeten. Uiteindelijk is het pleit beslecht: de Goffertkerk en de Fatimakerk moesten dicht, de Lourdeskerk en de Groenestraatkerk konden toen openblijven. De Groenestraatkerk was dringend aan restauratie toe en het benodigde geld was er niet. Door het verkopen van onroerend goed en met behulp van subsidies is het toch gelukt om de restauratie voor elkaar te krijgen.
In de tijd dat hij pastoor was – en dus verantwoordelijke! – heeft Gerard menig moeilijke beslissing moeten nemen. Dat is hem niet in de koude kleren gaan zitten. Te meer omdat de bezetting van het pastoraal team van de Emmausparochie steeds verder terugliep.
In 2004 is Gerard Remmers uit Nijmegen vertrokken en heeft een nieuwe plek gezocht in de communiteit van de kapucijnen te Babberich. Daar zocht hij naar de mogelijkheid om basispastoraat te doen zonder de verantwoordelijkheid van een pastoor.
Gerard is altijd ten volle kapucijn en pastor gebleven. Een tijdje terug is hij verhuisd naar Noord-Holland. Afgelopen november is hij pastoor geworden in Tuitjenhorn. Lang heeft hij daar niet zijn diensten aan kunnen bieden. Na een kort ziekbed is hij 20 februari ’23 overleden. Hij zal ons in herinnering blijven als een gelovige man die gemeenschap heel belangrijk vond. Ook zijn speciale hobby vergeten we niet: Gerard verstond de kunst om zijn twee studies (sociale geografie en theologie) met elkaar te verbinden: hij was vaak op pad om alle kerken en plaatsnaambordjes in Nederland te fotograferen. Hij kende de weg in heel Nederland en kende ook katholiek Nederland als z’n broekzak.
Paul Menting
